Landbouw en inkomen

Het inkomen van de boer varieert door natuurlijke oorzaken zoals weersinvloeden, dierziektes etc. Maar de huidige schommelingen en de neergaande lijn zijn structureel, d.w.z. ze zijn te wijten aan het landbouwbeleid. Competitie op de wereldmarkt en de marktmacht van agribusiness en supermarktketens leiden namelijk tot een grootschaligheid die ‘efficiëntie’ stelt boven duurzaamheidsaspecten, en boven een fair (= kostendekkend) inkomen voor de boer. In 2007 verdiende 44% van de boeren een minimuminkomen of minder; 15% verdiende minder dan 25.000 euro per jaar en 10% had een negatief inkomen (neveninkomsten van partner of familieleden niet meegerekend). Boeren met een negatief inkomen ‘teren in’, en wachten op betere tijden of ze moeten hun bedrijf beëindigen. In Europa houdt gemiddeld per minuut een boer op met boeren. (Op de kleine bedrijfjes in bijv. Roemenië gaat het  harder dan in West Europa). En de schaalvergroting? De kosten zijn nauwelijks nog te behappen voor de individuele boer. Banken bieden ‘uitkomst’: boeren kunnen hun bedrijf aan de bank verkopen en het dan terugleasen. De vraag is in hoeverre je dan nog boer bent. De werkgroep ‘Landbouw en Inkomen’ strijdt  net als ABC voor regulering van de landbouw zodat meer boeren in Nederland en Europa hun bedrijf kunnen blijven uitoefenen, maar ze strijdt vooral voor een beter inkomen voor de boer en voor betere zorg voor boeren die moeten ophouden.  Voor dit laatste aspect kreeg de werkgroep in 2006 de ‘Ab Harrewijn Prijs’. Het geld van de prijs is besteed aan een boek waarin 14 bedrijfsbeëindigers werden geïnterviewd.  Zie verder hun website: Werkgroep Landbouw en Inkomen  . Na 12 jaar (1 jan 2010) sluiten de initiatiefnemers die periode af. Ambtenaren nemen het werk gedeeltelijk over.