Van 1 t/m 29 november loopt Urgenda-directeur Marjan Minnesma die de staat aanklaagde 512 kilometer van Utrecht naar Parijs, waar de Klimaattop plaatsvindt. Elke dag wandelt er een speciale gast met haar mee. NAV-Akkerbouwer Piet Hermus schreef Urgenda een mail over het feit dat de boeren de enige sector zijn die CO2 vastleggen, terwijl alle andere economische sectoren CO2 produceren. Marjan Minnesma nodigde hem uit om een dagje mee te lopen.
Onderaan het stuk dat Piet Hermus schreef in het ledenblad van de NAV: ‘Genoeg is beter’.
Elke dag komt er een nieuw filmpje op You Tube, van de WALKSHOW. Op 3 november was de walkshow in het Biesbosch museum. Piet Hermus liep mee en praatte in de WALKSHOW ook mee: zie het filmpje hieronder.
Piet Hermus in het NAV-blad ‘Genoeg is beter’:
Een paar weken geleden was het weer raak, verzopen gewassen bij mij in West-Brabant. Zelf heb ik ook schade. Ik kan mijn leven in twee delen verdelen met betrekking tot weerscalamiteiten. Sinds 1998 hebben we hier regelmatig te maken met extreme neerslag daarvoor eigenlijk nooit. Het klimaat verandert en dat resulteert in schade in gewassen.
In 2002, 2005, 2006, 2011, 2013 en 2015 waren we hier rond Zevenbergen – Zevenbergschen Hoek (West-Brabant) aan de beurt. Waarschijnlijk zie ik nog een paar jaar over het hoofd. Geulen graven om het overvloedige water af te voeren, is intussen een normale terugkerende jaarlijkse bezigheid. Sinds circa 2006 kun je gewassen verzekeren tegen weerscalamiteiten, wat ik dan ook logischerwijs doe om de ergste klappen op te kunnen vangen.
Ondernemersrisico?
Schade door extreem weer wordt beschouwd als een normaal ondernemersrisico, maar is het in mijn ogen niet. Waarom niet? Omdat het ligtaan de klimaatsverandering, veroorzaakt doorbroeikasgassen, volgens ook onze overheid en wetenschappers, door overvloedig verbruik van fossiele brandstoffen door de gehele bevolking.
De economische gevolgen via gewasschade komen voornamelijk op het bordje van akkerbouwers en tuinders. Het ging er mij bij mijn opiniestuk in Trouw om dat de burger met een leuke baan, leuk salaris en een mening, weet wat er hier gebeurt. De klimaatsverandering vergalt eigenlijk al 17 jaar van mijn leven.
Urgenda
Nadat ik na de overvloedige regen uitgegraven was, had ik een Eureka-moment. Wij boeren moeten ons misschien aansluiten bij Urgenda. Ik stuurde hen een mail, welke onlangs te lezen was in het ledenblad van ZLTO. Urgenda daagde de Staat, waarna de rechter een paar maanden geleden deze veroordeelde om meer te doen tegen de broeikasgasuitstoot. Ik voelde me gesteund in mijn mening dat de schade door weersextremen geen normaal ondernemingsrisico is. De Staat als vertegenwoordiger van de consumerende, dus vervuilende burger kan haar handen hier niet zo maar vanaf trekken.
Ik zie bovendien een integrale samenhang tussen klimaatsverandering, en de weersextremen en de rol die de plantaardige landbouw kan hebben om dit mee op te lossen. Veel boeren zetten namelijk met hun gewassen en weilanden via zonlicht CO2 om in zuurstof en voedingsmiddelen (is ook energie). De landbouw is de enige maatschappelijke sector die dat kan. Alle andere maatschappelijke sectoren nemen zuurstof en produceren alleen maar CO2. Dat de boer kritiek krijgt van tal van mensen die alleen nemen en vervuilen heeft dan iets raars in zich, iets brutaals, iets immoreels.
Waar het om gaat is dat we maatschappelijke partners zoeken, ook binnen de andere landbouwsectoren. Het feit dat wij CO2 vast kunnen leggen is een deeloplossing en een fantastische kans om actief de maatschappij tegemoet te treden in plaats van reactief. Ook goed qua PR, voor de landbouw als geheel en zeker voor de akkerbouw.
The Climate Miles
Marjan Minnesma van Urgenda nodigde me uit om een etappe in The Climate Miles, die ze in november houdt in aanloop naar de wereldklimaattop in Parijs mee te lopen om eens over deze materie te babbelen. Landbouw als oplossing in plaats van als probleem, zo mailde ze me terug. Wie had dat gedacht?
Piet Hermus, Zevenbergschen Hoek
Marjan Minnesma in de flyer over The Climate Miles:
We zijn de eerste generatie die de gevolgen ervan ondervindt.
We zijn de laatste generatie die er iets aan kan doen.