De amerikaanse ambassadeur in Groot Brittannië heeft de amerikaanse landbouw ‘de landbouw van de toekomst‘ genoemd om de opening van de EU markten voor producten uit de VS aan te moedigen. Volgens hem is de Europese landbouw ‘museum landbouw’. De Amerikanen willen ook landbouw onderwerp maken van de TTIP onderhandelingen. Maar hoe ziet dat voedselsysteem er echt uit?
De medewerkers van IATP doen verslag vanuit de VS. (Institute for Agriculture and Trade Policy)
In zijn speech ging hij voor het gemak maar voorbij aan de tol die dit systeem eist van de plattelandsgemeenschappen, van boeren, ons water en onze gezondheid. Hij vermeldt niet dat veel mensen in de VS zich verzetten tegen de multinationals en voedselbedrijven die eraan verdienen.
Minder en veel grotere boerderijen hevelen nu voedsel en kapitaal over van plattelandsgemeenschappen naar die wereldomspannende bedrijven. Bijna de hele pluimvee-sector in de VS staat nu onder contract, (video) waarbij alle risico’s voor de boer zijn ,die geheel afhankelijk is van de grote bedrijven. Dit wurgende contractsysteem is nu ook geïmiteerd in de varkenssector en wordt nu ingevoerd in de zuivelsector, waar lage prijzen en een alarmerend aantal faillissementen boeren dwingen om elke prijs die Wal-Mart of andere grote kopers bieden te accepteren. (Zie video 2,8 min ‘boeren en de kleine lettertjes‘),
Het grootste deel van het varkensvlees, pluimveevlees, rundvlees en zuivel wordt nu geproduceerd volgens het CAFO model (Concentrated Animal Feeding Operation) , waarin duizenden dieren dicht opeen zijn gepakt en grote hoeveelheden mest produceren die in enorme bassins worden opgeslagen. Deze afval-lagunes veroorzaken grote schade aan plattelandsgemeenschappen er komt ook steeds meer verzet tegen.
Het CAFO model is nauw verbonden met de vervuiling van stroompjes en rivieren in veel staten, en is een bron van luchtvervuiling. Deze maand heeft de wereldwijde varkensvlees-reus Smithfield al de vijfde rechtszaak op een rij verloren van mensen uit North Carolina. Ook in andere staten vecht men terug, en vaak worden rechtszaken gewonnen zodat men in verschillende staten al beter beschermd wordt tegen vervuiling.
Het CAFO systeem gaat ook gepaard met arbeidsuitbuiting. Het ligt aantoonbaar vast dat nieuwe immigranten er worden uitgebuit. De vleesindustrie wordt beschouwd als een van de gevaarlijkste bedrijfstakken. De regering Trump heeft onlangs nieuwe achterdeurtjes mogelijk gemaakt waarlangs de snelheid van lopende banden dramatisch kan worden opgevoerd (artikel Washington Post) in de pluimveesector waardoor het werk nog gevaarlijker wordt. Het amerikaanse toezichtsysteem berust grotendeels op regulering door de bedrijven zelf. Het vertrouwt in de pluimvee-industrie ook w.b. spoelingen met chemische stoffen om bacteria weg te spoelen die zich op de kippen ophopen terwijl ze door het systeem gesleept worden. Voedselbedrijven hebben al 25 producten terug laten sturen sinds begin 2018 vanwege vervuiling met plastic, metaal en rubber.
Eigenlijk moeten we dit geen Amerikaans systeem noemen, het is een systeem dat ontwikkeld is door de wereldwijde voedselbedrijven. Zoals vastgelegd in het NAFTA verdrag (ongetwijfeld het voorbeeld voor toekomstige verdragen met de UK en deEU), maakt het die bedrijven niet uit waar de productie plaatsvindt, omdat handelsovereenkomsten niet alleen over de export gaan, ze gaan vooral over de vastlegging van dezelfde regels, hetzelfde CAFO model, contract landbouw, of vleesproductie, waar de productie ook plaatsvindt.
Het goede nieuws is dat een steeds groter aantal Amerikanen het niet eens is met ambassadeur Jones die denkt dat het CAFO systeem ‘de toekomst’ is. Het snelst groeiende onderdeel van het voedselsysteem in de VS is biologisch en lokaal geproduceerd voedsel, en vlees van dieren die op gras en op een ‘humane’ manier gehouden worden.
‘Meneer de ambassadeur, dit is de nieuwe toekomst van de landbouw’, aldus de IATP tekst