Dat is heel dicht bij het standpunt van de EPP (European People’s Party, o.a. CDA, en ‘zijn’partij in Ierland, Fine Gael). Dit terwijl hij gezegd had dat de CAP meer ambitie moest tonen op het gebied van het milieu.
Risk management (boeren aanraden/verplichten zich te verzekeren tegen lage landbouwprijzen) word door veel organisaties van groene en kleine/middelgrote boeren gezien als de overheveling van essentieel, beperkt en waarschijnlijk minder geld voor plattelandsontwikkeling en milieumaatregelen naar de verzekerings- en financiële sector.
Er zijn onlangs oproepen gedaan tot een echt andere CAP, o.a. door het European Environmental Bureau, en door IPES Food (o.a.Olivier de Schutter , en andere groepen. Maar het ziet er naar uit dat er weinig zal veranderen. Alan Matthews die onlangs deelnam aan het 15e congres van the European Association of Agricultural Economists zegt dat het niet zal lukken om in deze periode van het EP (verkiezingen in 2019) wetgeving van betekenis af te ronden. Misschien een ‘CAP-light’ herziening, mits men zich op slechts een of twee hoofdpunten concentreert. Maar als de Commissie eenmaal een voorstel heeft gedaan heeft zij er tegenwoordig weinig greep meer op, sinds in 2009 in het verdrag van Lissabon werd bepaald dat beslissingen voortaan door de Raad (Council) genomen moeten worden. (Daarin zitten de staatshoofden van de lidstaten, en hun president – Tusk – en de president van de Europese Commissie – Juncker – en tot slot de EU vertegenwoordiger voor Buitenlandse Zaken en Veiligheid). Deze Council en ook COMAGRI (de landbouw commissie van het parlement die niet-bindend advies kan geven) zullen allemaal hun licht erover willen laten schijnen.
Bovendien ligt de landbouwcommissie (COMAGRI) op ramkoers met de milieumensen binnen en buiten het parlement die de milieumaatregelen genomen in de vorige ronde een aanfluiting vinden. (O.a. de regel dat 5% van het land van de boer een milieu-bestemming moet krijgen, maar ook andere maatregelen, totaal 30% van het landbouwbudget. ) ‘We moeten niet straffen door middel van boetes, maar juist belonen’, en ‘boetes zijn een te zwaar instrument’, zeiden twee leden van COMAGRI. ‘Geen boetes meer op wegduiken – is dit een slechte grap?’ vroeg Trees Robijns van Birdlife Europe. En Faustine Bas Defossez van het European Environmental Bureau klaagde dat de vergroening alleen in naam vergroening is. ‘Het is schandalig zoveel van het Europese budget te spenderen aan een CAP die niet werkt.’
Misschien is het een troost dat noch de boeren noch de milieumensen vinden dat het vergroeningsbeleid iets uithaalt voor het milieu, zoals op 7 juli bleek toen de resultaten van de ‘public consultation’ werden bekend gemaakt.
Met dank aan ARC2020