Is ‘Climate-Smart Agriculture’ wel echt zo slim voor het klimaat?

Ze praten allemaal mee in de Global Alliance for Climate-Smart  Agriculture: Yara (de grootste kunstmest producent van de wereld),   Syngenta (GMO zaden), McDonald’s, en de Amerikaanse supermarktketen Walmart . Dat overleg is gelanceerd door Mark Rutte en werd al geprezen door Obama. Maar in een brief van NGO’s in oktober wordt gewaarschuwd dat het initiatief dient als PR kanaal voor enkele van de ergste boosdoeners in de landbouw, die de broeikasgassen juist doen toenemen. Er is een systeemverandering nodig, aldus de NGO’s, richting agro-ecologische voedselsystemen met weinig input van buitenaf, die niet langer aan de leiband lopen van diezelfde grote bedrijven.

Teresa Anderson van Action Aid schrijft in The Guardian: Vorige week sprak ik boeren in Gambia die opgetogen waren over het grote verschil in opbrengst nu ze in plaats van synthetische kunstmest agro-ecologische methodes zijn gaan gebruiken zoals toevoegen van compost en mest en aanplant van meer verschillende teelten.

Dit jaar kwam de regen in The Gambia bijna twee maanden later. Maar de boeren vertrouwen erop dat de grond – die nu een hoog organisch gehalte heeft vanwege de compost – genoeg water vast zal houden om de gewassen te laten volgroeien. Ze zeggen dat hun zanderige grond veel eerder opgedroogd zou zijn als ze dit jaar nog kunstmest hadden gebruikt.

Als je die werkwijze combineert met goede vroegtijdige weerberichten en andetre risicospreiding zoals zaadbanken en water-opslag, maakt dat veel verschil voor boeren in deze tijd van klimaatverandering.

Hier het hele artikel van Teresa Anderson in The Guardian van oktober.

Nu in december staat er in dezelfde Guardian een analyse van de CO2-uitstoot van de grote bedrijven, en wat blijkt uit een nieuwe analyse? De cijfers van de bedrijven Cargill, Tyson en Yara betreffen alleen hun eigen productieproces;  de CO2 die wordt uitgestoten tijdens de teelt van de producten die zij gebruiken wordt niet meegerekend. Cargill bijvoorbeeld produceert veevoer zoals soja, en zegt dat het 15 m ton uitstoot, maar als je de uitstoot tijdens het productieproces van de soja zou meetellen en de verwerking (door de koeien) zou het ongeveer 145 m ton zijn.

 

‘Ze moeten niet doen alsof ze niets te maken hebben met deze effecten op het milieu’,  zegt  Alex Scrivener, policy officer bij Global Justice Now.  ‘En deze drie bedrijven zijn nog maar het  topje van de ijsberg’.

Ook het feit dat deze bedrijven het etiket ‘climate-smart’  en ‘duurzaam’ krijgen opgeplakt en opgeplakt ergert hem en zijn medestanders. ‘Zulke termen worden nu inhoudsloos’.

Natuurlijk zijn bedrijven niet in even grote mate verantwoordelijk voor indirecte uitstoot als voor rechtstreekse uitstoot tijden hun eigen productieproces, maar ze moeten toch minstens eerlijk zijn over de uitstoot tijdens het voor- en na-traject.

Tara Garnett, coördinator van het food climate research network at Oxford University, zegt dat de verantwoordelijkheid bij de hele voedselketen ligt. sa