Naar een nieuw landbouwbeleid in 2013 – ons antoord op de vragen van Commissaris Ciolos

Tot deze week (3 juni) kunnen alternatieven voor het huidige landbouwbeleid bij Landbouw Commissaris Ciolos ingediend worden. Zie hier (en hieronder ) onze  (Engelstalige) antwoorden op zijn 4 vragen,  die ook naar onze demissionaire minster wordt gestuurd, want in deze zelfde week komen de landbouwministers bij weer elkaar.  Na 2013 ligt het beleid weer voor vele jaren vast, daarom hier wat meer info over het proces.

Verdere verloop van het proces in Europa:

Die meningen die uit die inzendingen naar voren komen worden door een consultancy buro samengevat in een stuk van 30 pagina’s. 19/10 juli komen ruim 400 mensen bijeen om e.e.a. te bespreken. Meest leden van advisory groups (waarin LTO-achtige groepen zwaar oververtegenwoordigd zijn), dat ligt al vast, maar er zijn ook plaatsen voor andere Europese groepen, zoals de industrie en regionale afvaardigingen bijvoorbeeld (provincies)., en ook kritische groepen.  Wie het eerst komt  wie het eerst maalt. In September komt de commissie nog eens bij elkaat en in November zijn er discussies in het parlement en in de Raad. Daarna maakt DG Agri (Directoraat Generaal Landbouw) wettelijke voorstellen die half 2011 klaar moeten zijn. Daar zal wel lang over gesproken moeten worden omdat het parlement nu mee kan beslissen.  Waarschijnlijk is het proces pas eind 2012 rond.

Groepen die streven naar voedselsoevereiniteit zoals ABC kunnen volgend jaar dus ‘lobbyen’ voor hun standpunt in de parlementen. Daarvoor hebben we samen met vergelijkbare Europese clubs wetenschappers gevraagd het beleid nog eens kritisch te evalueren en voorstellen voor een ander beleid op een rijtje zetten. Dan ook een budget erbij, want waarschijnlijk is het zo dat het huidige ‘vrije’ markt beleid met zijn inkomenssteun (wat geen ‘subsidie’mag worden genoemd van de EU) en zijn plattelandsontwikkeling veel duurder is dan een meer gereguleerd systeem. Dit wetenschappelijk rapport is bijna af en zal dan ook op deze site komen. Wel in het engels, maar met een samenvatting erbij.

De eerste helft van 2011 is Hongarije president. Onze Hongaarse zusterclub doet mee aan een Europees project waaruit ze geld krijgen en dat mogen ze besteden aan een bijeenkomst (vlak voor/parallel aan) een bijeenkomst van landbouwministers volgend jaar eind mei over de toekomst van het landbouwbeleid, waarop ‘ons’ (wetenschappelijk) stuk kan figureren.

De meer kritische groepen gaan volgend jaar een grote bijeenkomst organiseren voor allerlei (basis) groepen van boeren, lokale voedselgroepen, milieuorganisaties, om zaken uit te wisslen en elkaar te versterken en druk uit te oefenen op de besluitvorming. Dat wordt eind zomer 2011, in  Oostenrijk, makkelijk bereikbaar voor de oostelijke landen. Men mikt op 800 deelnemers. Het wordt vergelijkbaar met de bijeenkomst in Nyeleni, Mali, 2007 . 

 Er zijn verschillende websites waar groepen hun mening ventileren en gezichtspunten uitwisselen, zoals  http://www.arc2020.eu/ en http://cap2020.ieep.eu/ en http://www.reformthecap.eu/ Hieronder om te beginnen onze mening.

 

 

[/su_table]

Antwoorden op de 4 vragen van Commissioner Ciolos

over het EU landbouwbeleid dat nu ter discussie staat.

.Antwoorden die voor 3 juni 2010 werden

 zijn ingeleverd konden worden meegenomen in een publicatie die op19/20 Juli op een

grote vergadering in Brussel werd besproken.  In het najaar bespreken

Commissie en Raad nieuwe voorstellen; volgend jaar het Europees Parlement. 

Afronding in 1012.  Zie ook www. aardeboerconsument.nl

 

1  Why do we need a European common agricultural policy?  

We need a common agricultural policy because we are in the European Union and feel solidarity with our fellow-Europeans. Food is a first necessity , so we should think carefully about a food and agriculture policy for the difficult times that lay ahead: climate, financial crisis, pressure of increasing populations, etc. But we want to decide together with our fellow Europeans what the European policy should be. There should be more opportunities for contacts between European citizens and farmers (not only industry and retail!) about the sort of food- and agriculture policy that we want. The rules should be on the one hand be more flexible so that the regional cultural dietary habits and traditions can be respected and on the other hand more strict so that the national citizens have easier access to land (especially in Eastern Europe) and the working conditions for farm workers improve (minimum wage the same everywhere).  There should be a level playing field as to hygiene rules etc: e.g. Global Gap rules should be the same everywhere.

2 What do citizens expect from agriculture? 

We want

local, seasonal, high quality products that come as directly as possible from our food producers.

–  an agriculture that respects the environment, protects soil and water, increases biodiversity and respects animal welfare.

–  an agriculture all over Europe with many farmers producing food and caring for the countryside under good working conditions. They should get a fair income from their work, not from subsidies.

– We should grow our own food and feed in Europe and not import so much soy. Oilseed crops bind nitrogen in the soil.

– Our agriculture should not harm other countries’ food and agriculture systems.

– Europe should promote healthy eating patterns, moving towards plant-based diets, away from energy-intensive processed foods and saturated fats. We need flexibile rules for regional differences.

–  food processing and retail sectors that have less influence on what is produced and consumed. Citizens and farmes should should decide with the government what the policy should be, not industry.

– We want  transparency along the food chain so that we know how our food is produced, where it comes from, what it contains and what is included in the price paid by consumers

3 Why reform the CAP?  

Because the current CAP is very bad in the following respects:

– The current liberalised food- and agriculture system especially benefits multinationals that want access to the cheapest resources and new markets. It automatically leads to upscaling.

– farmers worldwide suffer because they have to produce below the cost of production and are often obliged to give up their farms, which endangers the global and European food security.

– this system makes a an environment-friendly and animal friendly food production impossible

– Europe uses a too large part of the natural resources of developing countries for luxury products such as animal feed and agrofuels. This severely damages the livelihoods of farmers and indigenous peoples, and environmentally important areas.

– This agricultural system uses too many fossil fuels and contributes to climate change

– WTO rules are damaging because they force countries to open up their markets even if it would be wiser not to do so. Moreover the current CAP stretches the WTO rules so that European product surpluses are dumped in developing countries, forcing local farmers off their markets. EPA treaties are even more damaging.

 

4 What tools do we need for the CAP of tomorrow?

Europe should take the lead in getting rid of the constraints imposed by a dogmatic liberalism in the WTO rules, in EPAs and in the CAP. The Commission must recognise the uniqueness of agricultural markets.

The CAP should not be split into two pillars, with the one striving to undo the damage caused by the other. All food production should comply with good environmental and social standards and the CAP should focus on food products with high nutritional value. The advantages of the second pillar, such as promotion of local food systems under the ‘Leader’ axis, could go to the ‘Regions’ budget.

Storage and supply management are vital tools to guide production and prevent prices from fluctuating excessively. (Insurance mechanisms  cannot replace public intervention).

We need border regulation (import duties) for all basic foods., and especially for soy.

When these measures have resulted in fair incomes for farmers income support can be abolished.

 The relationships between producers, processors and retailers must be organized more fairly.

The CAP budget must be much more flexible so that it can be adjusted to needs and deal with crises.

================================================

  • 19 September 2010: EU Council discussions on the result of public consultations on the future of the CAP
  • November 2010: further EU Council discussions on the result of public consultations on the future of the CAP
  • November 2010: Commission communication setting out options for the future of the CAP after 2013, followed by formal public consultations
  • December 2010: EU Council discussions of the EC communication on options for CAP reform
  • June 2011: EC to put forward legislative proposals on CAP reform
  • July 2011: EC to present proposals for the future multi-annual budgetary framework.