NAV: verhoog organisch gehalte in de bodem. DDB: teveel melk op de markt

De NAV (akkerbouwers) en de DDB en NMV (melkveehouders) varen een andere koerswat betreft ‘vergroening’ en de inkomenspositie van de boer, dan de ‘mainstream’ organisatiesorganisaties zoals LTO. Wat betreft de voorstellen voor ‘vergroening’ van de EU Commissie:

 De Commssie stelde maatregelen voor zoals:

a.  7% van het land braakleggen voor ‘natuur’(dat is 7% minder inkomen voor Nederlandse boeren, terwijl ik een Franse boerin GG in Berlijn vertelde dat zij 60% van hun land niet kunnen gebruiken omdat het bos of steenachtige hellingen is, allemaal ‘natuur’. Voor hen maakt het geen verschil.)

b. gewaswisseling, elk jaar een ander gewas (kan niet eens op Nederlandse veengronden, daar kan alleen gras of mais),

3. permanent grasland: gras niet afwisselen met mais maar door laten groeien tot een ‘kruidige’ grasmat. Melkveehouders willen juist regelmatig gras afwisselen met mais, dat is het voer vooor hun koeien.

 LTO, regering: laat ons en andere landen zelf kiezen hoe we vergroenen! (Dankiest Nederland voor ’innovatie’: luchtwassers voor megafarms, bij wijze van spreken. )

Nederlandse Akkerbouw Vakbond: niet de ‘menu’-optie van de LTO, dan vliegt iedereen in Europa een andere kant uit, maar ook niet die maatregelen die achter de tekentafel van de Commissie verzonnen zijn en waar wij niet mee kunnen werken. Voor ons en alle Europese boeren dezelfde maatregelen, bijvoorbeeld: meet hoe boeren het gehalte aan organische stof (hunus) in de bodem in de loop der jaren gaan verhogen.  Dat was waar 85% van de NAV-leden voor kozen, zie de enquete o.a. op vergroenen GLB mooet anders ( Dat NAV-voorstel is nou net weer iets dat niet ‘op de tafel ligt’ in het Europees Parlement.) Ook: meer meer de eiwithoudende gewassen zoals voedererwten en lupinen promoten, want die binden stikstof in de bodem. Dan kunnen we de soja import verminderen. (die eiwitten daar wil men wel over praten, maar, soja ‘ligt niet op de tafel’, die gaan we niet buiten houden want dat is tegen de ‘vrije’markt.)

Wat betreft de melkveehouders:

Jammer genoeg zijn de voor ons belangrijkste punten (meer regulering van de landbouw in plaats van de ‘vrije’ markt) niet eens door de Commissie ingebracht – en ook niet door het parlement, dat  de oren nogal laat hangen naar de agro-industrie in de thuislanden. Geen ‘thinking out of the box’: geen regulering. Dat wordt vooral de komende jaren problematisch als er nog 60 miljard liter melk méér op de markt komt, o.a. uit India. Zie de blog op 11 januari van Sieta van keimpema, voorz. van de Dutch Dairymen Board. Dat gaat dramatisch uitpakken: nog lagere prijzen. Het werd in december door de EU gepresenteerd als ‘nieuwe kansen’. (Voor de agro-industrie misschien. Friesland Campina heeft al 10% van de WERELDmarkt in handen. Wat de boeren betreft: nog meer kaalslag. 10% van de boeren is nu boven de 80, slechts 3% is jonger dan 35jaar)

Bovendien wordt door de politici nog niet eens binnen het ‘vrije markt kader’ aan de boeren gedacht: geen of weinig (mededingings)rechten voor boeren. Boeren mogen zich in Nederland maar met hoogstens 3.5% wan de NEDERLANDSE boeren verenigen, twerijl Campina al 10% van de WERELDmarkt in handen heeft. Een ongelijke positie die we te danken hebben aan mevr. Netelenbos. En al MAG men zich verenigen: Campina weigert met groepen van boeren te onderhandelen, men onderhandelt alleen met individuele boeren.                                                                                                              Eerlijke, kostendekkende prijzen bereiken we via meer regulering, maar dat is niet ‘on the table’. Nu blijft men dus jammer genoeg afhankelijk van inkomenssteun. (Zie ook op deze site het bericht: ‘Een beter EU landbouwbeleid kan 175 miljar besparen’).

De European Milk Board (waaronder de NMV) en Via Campesina samen in November :

Een gezonde zuivelsector kan niet worden gebaseerd op verliesgevende verkoop (verkoop van melk onder de productiekosten).
Nee, tegen de privatisering van het Europese zuivelbeleid (door de contracten tussen  boeren en verwerkers ).
Aanbodsbeheersing is essentieel om duurzame melkproductie door gezinsbedrijven in geheel Europa te behouden