Aldus een rapport van de Rabobank vorig jaar. Is het wel duurzaam om de producent van verse en streng geconroleerde kwaliteitsvoeding met verlies te laten produceren? Is dat maatschappelijk verantwoord ondernemen? Ook de Nederlandse Vakvond Varkenshouders protesteert nu tegen de behandeling door supermarktketens met spandoeken bij hoofdkantoren. Het doorrekenen van de gestegen kostprijs (duurder veevoer etc., hogere brandstofprijzen) lukt nog steeds niet; velen produceren met verlies. Bovendien worden de boeren gedwongen om als renteloze geldschieter voor de supermarktketens te fungeren: betalingstermijnen worden door supermarkten steeds verder opgerekt. Wat de NMV betreft komt er een wettelijk vastgestelde maximale betalingstermijn van 30 dagen.
Mededingingsbeleid. Producenten kunnen als enkeling niet zorgen voor een kleiner aanbod of een hogere prijs. Hiertoe moeten afspraken gemaakt kunnen worden, maar de mededingingswetten maken dit onmogelijk. Die zijn nooit aangepast aan de sterk veranderde omstandigheden, zoals het feit dat 85% van de Nederlandse melk nu naar één verwerker gaat, namelijk FrieslandCampina. Boeren hebben daardoor geen keuze meer, en dus een verslechterde marktpositie. Het doel van mededingingswetten is om alleen het belang van de consument te beschermen, en dit nu is achterhaald. Mededinginswetten zouden een marktmachtsverdeling voor álle partijen tot doel moeten hebben. Ook de producenten moeten rechten krijgen om het aanbod te sturen en zo hun rechtmatige deel van het rendement in de keten te verkrijgen.
Volgens de NMV (Nederlandse Melkveehouders Vakbond) zou een flexibele regulering van de markt niet alleen in de melkveehouderij maar ook in de varkenshouderij en andere sectoren een oplossing kunnen zijn. Des te meer reden voor een ander landbouwbeleid dus.