Eerst legt mevr. Tulkens als voorzitter van de rechters in het Monsanto Tribunaal uit wat de status* is van deze ‘rechtbank’. Daarna krijgen de getuigen het woord. Er staan al een aantal verfilmde getuigenissen op de Monsanto Tribunal website. Hier een samenvatting van enkele getuigenissen:
Sabine Grataloup, francaise: ‘….u gaat veel cijfers horen, maar ik geef een gezicht aan die cijfers’. Ze laat foto’s zien van haar zoon Theo, eerst als boreling, met handjes vastgebonden en met een slangetje naar zijn maag en een trachea (gaatje in de keel om te kunnen ademen). Een andere foto van een jongetje met mooie ogen en een innemende glimlach en nog steeds dat gaatje in zijn keel, zie foto. Sabine: ‘Hij is nu 9 jaar. Hij is 50 keer geopereerd. Sinds enkele maanden hoeft hij niet meer via een slangetje gevoed te worden. Toen hij werd geboren waren het spijsverteringssysteem en het ademhalingssysteem verknoopt; zijn strottenhoofd was misvormd en er was geen verbinding tussen slokdarm en maag. Toen wij de artsen vroegen wat de oorzaak zou kunnen zijn antwoordden zij dat het enige wat ze konden bedenken pesticiden-vergiftiging was.’ Sabine realiseerde zich later dat ze hun 700 m2 grote paardenwei indertijd toen ze nog niet wist dat ze in verwachting was bespoten had met Roundup omdat dat ‘het meest milieuvriendelijke’ was dat ze kon vinden. Aanstaande donderdag wordt Theo in Parijs voor de 51ste keer geopereerd.
Na haar getuigde de spaanse Maria Liz Robledo: “Een jaar en zeven maanden nadat mijn dochtertje Martina werd geboren, werd er een kind geboren in ons dorp dat dezelfde afwijkingen had, zo vertelde mijn huisarts. Ze vroeg of ik misschien ooit was blootgesteld aan giftige stoffen, en toen moest ik denken aan dat beeld van die vaten glyfosaat grenzend aan onze tuin die verbonden waren met verstuivers waarmee de akker achter ons huis werd bespoten. Ze hadden ons gezegd dat het onschuldig spul was en geen kwaad kon voor onze gezondheid.”
Damián Verzeñassi, een Argentijnse dokter in dienst van het ministerie van gezondheid die een groot epidemiologisch onderzoek in zijn land gedaan heeft getuigt van een spectaculaire stijging van kanker, misgeboortes en aangeboren afwijkingen. Tussen 2010 en 2014 waren er 17,9 aangeboren afwijkingen op de 1000 geboortes, terwijl dat er tussen 2000 en 2004 8,8 waren. De meeste afwijkingen waren in het middenrif, zegt hij, en hij wijst op de effecten van glyfosaat waardoor de normale dóórontwikkeling van de genen naar onze lichaamsdelen verhinderd kan worden. Ook komt er nu aantoonbaar meer kanker en leukemie voor op het platteland. Per hectare steeg het gebruik van glyfosaat als bijbehorend product van GMO-gewassen in Argenitinë met het vijfvoudige. Dr Carrasco deed onderzoek met amfibiën die ook misvormd waren. Volgens dr Carrasco breekt glyfosaat in het lichaam niet af maar bouwt het juist op. Vooral de ongeboren vrucht kan er weinig van verdragen.
Een vrouwelijke wetenschapper uit Sri Lanka vertelde dat er een epidemie leek te zijn uitgebroken in Sri Lanka: 24.000 gevallen van leverziekte, gepaard gaande met hoge bloeddruk en suikerziekte. Ze hebben alleen de boeren onderzocht die niet tevoren al die aandoeningen hadden. De ‘epidemie’ liep gelijk met de introductie van GMO zaden, waar de mensen tot 5 jaar geleden nog nooit van gehoord hadden. Zij en haar collega’s hebben 9 artikelen gepubliceerd. Hun onderzoeksgegevens en werden belachelijk gemaakt en ze werden bedreigd. Hun directeur is ook lid van het bestuur van de grootste agrochemie-bedrijf van het land. Maar toch heeft de regering actie ondernomen: Glyfosaat en GMO’s werden verboden. ‘in veel opzichten kijken landen in het oosten en in Zuid-Amerika naar Europa. Maar in dit opzicht zouden de ontwikkelde landen ons voorbeeld moeten volgen!
Ook schrijnend waren de verhalen van individuele boeren:
Een zelfde soort afwijkingen als we zagen bij Theo en Martina en bij de amfibiën-embryos in professor Carrasco’s onderzoek zagen we ook bij de varkens van de Deense varkenshouder Pederson. Hij toonde foto’s van biggetjes met stompjes in plaats van pootjes, of zonder anus, zonder ogen of met twee koppen. Hij vertelde dat andere varkenshouders ook meer van die misgeboortes krijgen, maar niet willen dat erover gepraat wordt want de varkenshouders hebben het in Denemarken al moeilijk genoeg. De situatie verbeterde aanmerkelijk toen Pedersen stopte met Roundup / glyfosaat; bijna de helft minder misgeboortes, minder diarrhee en sterfte onder de zeugen. Hij heeft van alle dieren foto’s gemaakte en sommige ingevroren en meegenomen naar dr Krueger in Leipzig die onderzoek doet. Hij heeft Monsanto aangeklaagd maar zijn gegevens gelden niet als bewijs, er wordt altijd gevraagd om wetenschappelijk onderzoek dat door andere wetenschappers is beoordeeld, en er moet op 5 diersoorten wordt getest waaronder twee knaagdiersoorten. Hij zit flink in de financiële problemen.
Boer Marsh uit Australië heeft 1600 ha. In 1999 ging hij biologisch boeren, hij teelt koolzaad en ook haver en tarwe voor de export naar Azië (daar komen ook steeds meer klanten voor ‘biologisch’, vooral in Zuid Korea en Hongkong, maar ook in China). Zijn buurman en jeugdvriend Baxter teelt nog ‘gangbaar’. Tussen 2003 en 2008 was er onderzoek gedaan, en GMO zaad zou niet ‘overwaaien’, dus toen er een nieuw regering kwam die GMO zaad toestond gebruikte zijn buurman dat zaad. In 2008 bleek dat er toch GMO-koolzaad tussen het koolzaad van boer Marsh groeide. Ondanks rotatie van gewassen bleef hij last houden van besmetting, hoewel de regering zijn gewas officieel ‘GMO-vrij’ verklaarde. In 2010 richtte de regering ‘Intercrop’ op, een samenwerkingsverband waarin zoals later bleek ook Monsanto deelnam, dus van zijn regering hoefde hij geen hulp te verwachten. Boer Marsh verloor na enkele jaren zijn certificaat als biologisch boer, wat hem veel inkomsten scheelde, dus hij spande een rechtszaak aan tegen zijn buurman, zeer tegen zijn zin, en vroeg om US$ 60,000 compensatie. Maar hij verloor, en werd veroordeeld tot US$ 610,000 dat was inclusief de proceskosten. Monsanto had alle proceskosten voor de buurman al betaald. Dit is een korte samenvatting van enerverende jaren waarin vele beroeps- en rechtszaken speelden, zowel in de staat als landelijk. Het einde is nog niet in zicht.
De franse boer Francois nam in 1975 de boerderij over van zijn vader. Hij groeide eigenlijk op met Monsanto: de chemie zou het zware boerenleven dat hij kende eindelijk gaan verlichten. Maar hij zag al snel dat de kwaliteit van de grond achteruit ging. Hij gebruikte ‘Lasso’ als bestrijdingsmiddel op soja en mais, hoewel hij later hoorde dat het in ander Europese landen al verboden was. Er stond geen enkele waarschuwing op de containers. In 2004 maakte hij een vat Lasso schoon en raakte bewusteloos en moest naar het ziekenhuis. Na 7 weken ging hij weer aan het werk ondanks geheugenverlies en problemen met spreken. Later moest hij nog een keer maandenlang naar het ziekenhuis. De artsen snapten er niets van hoewel hij zelf steeds een link legde met dat vat ‘Lasso’. Zijn vrouw had Monsanto al meteen gebeld om te vragen of er misschien een antigif was. Ze zeiden: ‘Wij zijn niet verantwoordelijk hoor, maar we zijn er voor jullie, we zullen u helpen waar we kunnen’.
Hij had 2 soorten verzekering maar kreeg niets uitgekeerd. Om zijn kosten te kunnen betalen klaagde hij in 2006 Monsanto aan. ‘Dan brengen ze je op allerlei manieren in diskrediet: het is zijn eigen schuld; onoordeelkundig gehandeld. Ze spreken je vrouw aan, in plaats van dat ze bij experts te rade gaan. Je krijgt iedere week dreigbrieven. Hij is in cassatie gegaan. ‘Dat is weer 10.000 euro. Daarna kan ik niets meer’. Hij is aan het eind van zijn latijn, maar zijn 2 dochters willen de strijd voortzetten.
De Canadese boer Percy Schmeizer had het al gehad over de angst die er nu onder boeren heerst. Monsanto heeft niet ver bij hem vandaan 25 ‘inspecteurs’ gestationeerd, Monsanto-politie zeg maar, die nagaan wie in West Canada welk zaad gebruikt, want ze willen geen royalties mislopen. Bij hem kwamen ze regelmatig urenlang op het erf zitten kijken wat zijn vrouw aan het doen was, en ze zaten naast de akker waar hij zelf werkte. ‘Vroeger was het bij ons een hechte gemeenschap maar nu ga je niet eens meer bij elkaar koffie drinken’. De meeste boeren geven toe aan de eisen van Monsanto.
Naast de bovenstaande getuigenissen waren er getuigenissen uit Nigeria (cassave), Burkina Faso (katoen), Bangladesh (aubergines), uit Colombia, de Filippijnen, Ecuador, en vele andere landen.
Men weet niet precies wat er in Roundup zit, Monsanto geeft daar geen opening van zaken over. Volgens de wetenschapper uit Sri Lanka in elk geval naast glyfosaat ook arsenicum en cadmium. Glyfosaat bindt metalen, men krijgt tekort aan magnesium en zink. Dit wordt ook in verband gebracht met de enorme toename van autisme.
Ook over de effecten van GMO’s op zich (zonder het vaak begeleidende Roundup/glyfosaat) spraken een aantal sprekers zich duidelijk uit, maar dat zal nog wel in de verslagen aan de orde komen. Ook duidelijk waren de wetenschappers over hoe Monsanto omgaat met onwelgevallige publicaties en uitlatingen: mensen worden zwart gemaakt, en hun publicaties worden soms al binnen een paar uur na verschijning onderuit gehaald en belachelijk gemaakt door wetenschappers die uiteindelijk betaald blijken te worden door Monsanto, al dan niet via een marketing/P.R. bureau. Dat kon Marie Claire Robinson (wetenschapper en redactielied van GMWatch) na gedegen speurwerk laten zien aan de hand van duidelijke ‘plattegrondjes’ van ‘Who is who’ in het wereldje.
Voor ‘Monsanto’: lees ook de andere agrochemie-giganten, die vergelijkbare methodes hanteren. We hopen dat de volledige verslagen van de getuigenissen spoedig op de website van het Monsanto tribunaal zullen staan, want dit is slechts een persoonlijke indruk van iemand die daar luisterde maar ook meehielp met de organisatie
* Voorzitster van de rechters, mevr Tulkens: De uitspraak volgt op zijn vroegst 10 december (internationale dag van de rechten van de mens) maar het kan ook volgend voorjaar worden. Het gaat er hier niet om Monsanto te veroordelen, daartoe is dit tribunaal niet bevoegd, maar de uitkomst zal ‘een onderbouwde adviserende mening’ zijn van de ‘civil society’ (burgerinitiatieven). Zij wilden onderzoeken of het bedrijf zich al of niet gehouden heeft aan de regels van het internationale recht en het privaatrecht. Het tribunaal – jammer genoeg in afwezigheid van de aangeklaagde – zal constateringen en adviezen opleveren die advocaten handvaten (bewijsmateriaal) kunnen geven voor hun mening in rechtszaken. Zie verder voor de reikwijdte van dit tribunaal
https://aardeboerconsument.nl/wp/grote-betekenis-monsanto-tribunaal
, op deze site. De rechters hopen dat ‘ecocide’ als misdaad spoedig zal worden opgenomen in het verdrag van Rome.
Nnimmo Bassey (Burkina Faso) at the opening said: “Being an ambassador to this Tribunal is like being an ambassador to mother Earth. If mother Earth could speak, Monsanto ought to be in jail long before now. Food is a celebration, it is culture, it is life. This is a struggle not against one multinational corporation, it is a struggle for life, it is a struggle for liberty. A struggle to stop big companies from colonizing our food systems, colonizing our agriculture, holding mother Earth as a slave for their profits.”