Hieronder meer info over:
De visie van MEP Bart Staes over het uitstel van het debat in het Europees Parlement;
De Nederlandse zorg in gevaar door TTIP;
TTP verdrag (Amerika-Pacific) in relatie tot TIPP;
Obama lijdt nederlaag: geen versnelde procedure
Bart Staes over de stemming in het EP
Maandenlang werd in 14 parlementaire commissie gewerkt aan inhoudelijke standpunten over het omstreden vrijhandelsverdrag TTIP. De lidstaten (de Raad) en het Europees Parlement (EP) moeten akkoord gaan met het eindresultaat voordat het verdrag in werking kan treden.
De voorzitter van het Europees parlement, de Duitse sociaaldemocraat Martin Schulz besliste dinsdagnamiddag op eigen houtje om de stemming van het rapport over het vrijhandelsverdrag TTIP uit te stellen”. Schulz besloot dat stemmen over ruim 200 amendementen te veel van het goede was. De echte reden is dat het de Europese sociaaldemocraten iets te heet onder de voeten werd.
Ten eerste, stemmen we wel vaker over meer dan 200 amendementen op één rapport. Het gaat hier vooral om één amendement, namelijk dat Amendement 27 ingediend door onder meer de Europese Groenen, dat ISDS in TTIP volledig verwerpt. Dit bleek een splijtzwam binnen de S&D: Amendement 27 leek grote steun te krijgen van Sociaal Democratische Europarlementariërs. Daardoor dreigde het een meerderheid te halen en dat zou tegen het zere been zijn van de liberalen en christendemocraten die TTIP en ISDS met hand en tand verdedigen.
Euroscepticisme
Wat Schulz, die overigens zo laf was om de zitting niet zélf voor te zitten, en zijn kornuiten hier doen is gewoon ondemocratisch en getuigt van machtsmisbruik. Dit is een zoveelste ongehoorde actie van Schulz die zich samen met zijn christendemocratische vrienden van de EVP steeds meer als de nomenklatoera van dit parlement gedragen. Ze hebben hun parlementsleden niet onder controle, en willen vermijden dat er een stemming plaats zou vinden die negatief uitpakt voor TTIP.
TTIP gaat niet over vrijhandel alleen, dit dreigt de wijze waarop wetgeving tot stand komt fundamenteel te beïnvloeden en ons landbouwmodel volledig op zijn kop te zetten. De druk van buitenaf zal blijven. Want dit gaat om een vertrouwensbreuk tussen politiek en samenleving.
De zorg
Het transatlantische handelsverdrag TTIP vormt mogelijk een bedreiging voor de Nederlandse gezondheidszorg.
Een aantal publieke diensten, zoals defensie, watervoorziening én de publieke gezondheidszorg, zijn in principe uitgezonderd van de onderhandelingen. Op die gebieden blijft ieder land zelf verantwoordelijk voor de regels. ‘Maar wij hebben als enige Europese land geen volledig publiek gefinancierde gezondheidszorg’, zegt Bruins Slot. De Nederlandse zorgverzekeraars worden als private partijen beschouwd, ook in Europa. Ze zijn dan ook onderworpen aan de Europese solvabiliteitsregels voor verzekeraars. Bovendien ligt er een wetsvoorstel klaar dat ziekenhuizen het recht geeft winst uit te keren.
Bruins Slot vreest dat dat gegeven bij de Europese onderhandelaars onvoldoende op het netvlies staat. ‘Het zou zomaar kunnen dat daardoor onbedoeld ons stelsel helemaal niet uitgezonderd zal zijn voor de regels van TTIP. Gezien de niet al te beste reputatie van Amerikaanse verzekeraars lijkt me dat zeer onwenselijk’, aldus het Kamerlid. Ze gaat hier vragen over stellen.
TTIP en TTP
De Amerikanen zijn meer bezig met TPP (Trans Pacific Partnership, Amerika en landen rondom de Pacific) dan met TTIP. TTIP is vooral belangrijk om daar de ISDS door te drukken, zodat dit ook opgenomen kan worden in TPP. Het verzet tegen TTP in Amerika neemt toe, zie filmpjes over verschillende aspecten op de website van Democracy Now. Dit heeft al gevolgen:
Obama leed aanvankelijk een nederlaag: geen versnelde procedure
(met dank aan Gerben van der Marel, Financieel Dagblad)
In een zeldzame stap kwam Obama vrijdag onaangekondigd naar het Capitool om hoogstpersoonlijk een last minute-pleidooi te houden voor zijn wens om op versneld tempo handelsverdragen te mogen afsluiten. Dat mocht niet baten. Zijn partijgenoten lieten hem keihard vallen.
‘We eisen een betere regeling voor Amerikaanse werknemers’, zei Nancy Pelosi, de Democratische leider van de minderheidsfractie in het huis. ‘Onze mensen hebben liever een baan dan steun aan de vrijhandel.’ Pelosi heeft in deze discussie pas op het allerlaatste moment een positie ingenomen. Haar nee is een klap in het gezicht voor partijgenoot Obama.
Mandaat
Obama aast op een zogeheten Trade Promotion Authority (TPA), een mandaat waarmee hij zelf de verdragen kan uitonderhandelen zonder dat hij wordt overspoeld met amendementen van volksvertegenwoordigers. Het Congres kan dan alleen voor of tegen verdragen stemmen. Die bevoegdheid kan de president voorlopig vergeten. De grootste opponenten zitten in zijn eigen partij. De kans dat Obama het zogeheten Trans-Pacific Partnership (TPP) kan afsluiten is vandaag klein geworden. Dit is een vrijhandelsverdrag met elf landen op vier continenten rondom de Stille Oceaan: van Canada en Chili tot Vietnam Japan en Australië. China doet niet mee.
De kans is groot dat Republikeinen, samen met Obama, een nieuwe poging zullen doen om de wetgeving in aangepaste vorm er doorheen te krijgen.
Maar: een paar dagen later
(NRC vrijdag 19 juni) staat in de krant dat uiteindelijk het congres (veel Republikeinen en een minderheid van Democraten) toch akkoord is gegaan met de versnelde procedure en het mandaat om de onerhandelingen te voeren voor Obama. Het voorstel moet nog door de senaat. Daar zijn de Republikeinen in de meerderheid…..